Bolesna prawda życia

grzmi nienawiść otaczająca twój ból
pioruny nie łaskawości trawią sens
deszcz drobnych grzechów -to łzy

las drzew niby kart tarota co życiem
mroczne w ciemnością oblane korzenie
pompują gorycz - płynie żyłami bytu

i słońce rani skórę choćby kochało
księżyc zamienia życzenia w nicość
a gwiazdeczki plują w twą jadła misę

i idąc wśród ogrodów ziemskich wciąż
pędząc w otchłań pędząc w dom
żal ściska serce że tak chciał sam Pan